Usui Reiki

Usui Reiki to system naturalnego uzdrawiania, który został odkryty i rozwinięty przez dr Mikao Usui. Nazwa Reiki pochodzi od dwóch japońskich słów, z których pierwsze określa energię kosmosu REI (niewidzialną, duchową), a drugiet KI jest energia życiową. Można więc Reiki tłumaczyć jako "uniwersalną energię życiową" lub "kosmiczną energię życiową". Dr Mikao Usui jak mówią przekazy, w roku 1922 na górze Kurama doznał olśnienia i objawiła mu się idea samouzdrawiania oraz symbole Reiki. Stało się to po 21 dniach samotnej medytacji. Twierdził, że poprzez mistyczną wizję posiadł wiedzę oraz możliwości inicjowania innych w metodę Reiki.

Zasada działania

W systemie tym Reiki postrzegana jest jako przenikająca wszystko i wszystkich energia. Przeciętny człowiek ma ograniczone możliwości posługiwania się nią, w większości przypadków nawet nie jest w stanie jej odczuć. Aby nabyć możliwość świadomego korzystania z energii Reiki trzeba zostać inicjowanym przez mistrza Reiki. Podczas seminariów towarzyszących inicjacji, mistrz przekazuje techniki uzdrawiania tą energią.

System Reiki bazuje na podobnych założeniach jak inne gałęzie wschodniej medycyny (np. ajurweda czy medycyna chińska), czyli uznaje, że zdrowie oznacza harmonię zarówno w człowieku (jego ciele, umyśle i duchu), jak i w jego otoczeniu, zaś choroba powstaje w wyniku braku czy też zaburzenia owej harmonii. Jeśli chodzi o ciało (według wschodniej medycyny ożywiane przez nieustanne krążenie energii życiowej przez specjalne kanały - meridiany), zaburzenie może powstać np. przez zastanie się energii, zablokowanie meridianu, przez niezrównoważenie obiegu między poszczególnymi narządami lub między ciałem a otoczeniem.

Reiki ma usuwać te zaburzenia na dwa sposoby: przez pobudzanie organizmu do zdrowienia oraz przez niwelowanie blokad energetycznych w czakrach i meridianach. Osoba praktykująca Reiki pobiera energię przez czakrę korony (Sahasrara), a oddaje pacjentowi przez czakry znajdujące się na wewnętrznej stronie dłoni, stosując nakładanie rąk na określone miejsca na ciele. Przekazujący, a zwykle również osoba poddawana temu tzw. "zabiegowi Reiki", może odczuwać energię Reiki jako umiejscowione uczucie ciepła, zimna, nacisku lub mrowienia. Rodzaj odczuć zależy zarówno od rodzaju techniki użytej przez praktykującego Reiki jak i od rodzaju problemu występującego u pacjenta. Stosuje się także w niektórych technikach/okolicznościach przekazywanie Reiki w inny sposób - np. na odległość bądź za pomocą oddechu.

Reiki jest używana zarówno w stosunku do ludzi, jak również roślin i zwierząt. W krajach zachodnich jak również coraz częściej w Polsce w wielu szpitalach zabiegi Reiki są stosowane przez część personelu medycznego w celu poprawy stanu zdrowia [1].

Historia Reiki

Metoda Reiki została rozpowszechniona przez Mikao Usui. Nie ma zgody co do tego, czy był to jego oryginalny system, czy też istniał on już wcześniej, a Usui Sensei (jak był nazywany przez uczniów) tylko przywrócił pamięć o nim. Według tej drugiej teorii, techniki nazywane obecnie Reiki istniały wcześniej jako zbiór praktyk stosowanych przez lamów tybetańskich i mistrzów buddyjskich.

Według legendy Usui po samoinicjacji na górze Kurama zaczął uczyć i uzdrawiać żebraków i studentów. W kwietniu 1911 założył stowarzyszenie Usui Reiki Ryoho Gakkai, do którego należeli jego uczniowie. W tym samym roku otworzył klinikę w Tokio. Mikao po wypracowaniu własnych technik i zaleceń, co do stosowania ReiKi, zapisał je w podręczniku Usui ReiKi Hikkei. W następnych latach działalności Usui pomagał ofiarom kataklizmów nawiedzających Tokio i założył kolejna klinikę. Do swojej śmierci w 1926 Mikao Usui nauczył Reiki ponad 2000 osób. Jednym z uczniów dr Usui był Chujiro Hayashi, który inicjował na mistrzynię Hawayo Takate, propagatorkę Reiki w świecie zachodnim.

Nauczanie Reiki

Nauczanie Reiki odbywa się w trzech etapach:

1. Pierwsza inicjacja dostosowuje system energetyczny ucznia do korzystania z energii Reiki oraz rozszerza jego możliwości poboru Reiki tak, by mógł efektywnie używać jej na sobie i innych. Mistrz Reiki uczy podstawowych teorii działania Reiki oraz technik uzdrawiania - głównie miejsc przykładania dłoni, którymi przekazywana jest energia.
2. Druga inicjacja powinna nastąpić zwykle nie wcześniej niż kilka miesięcy po pierwszej. Podczas niej mistrz przekazuje uczniowi specjalne 3 symbole (gesty), które ukierunkowują energię oraz modyfikują jej działanie. Dzięki tym symbolom uczeń może oprócz działania na ciele pacjenta, uzdrawiać też jego sferę mentalną, a także wzmocnić i przedłużyć działanie Reiki na pacjencie.
3. Trzecia inicjacja jest inicjacją mistrzowską. Uczeń poznaje ostatnie symbole, które poszerzają jego możliwości odbioru i przekazywania energii innym oraz pozwalają na inicjowanie w Reiki innych.

W wyniku zmian do zakresu wiedzy przekazywanego na seminariach, wprowadzanych przez niektórych mistrzów, w ostatnich dziesięcioleciach powstały samodzielne systemy różniące się od pierwotnego - stosowanego przez dr Usui. Stąd w niektórych systemach nauka Reiki uzupełniana jest o techniki masażu, terapii kolorami, kamieniami i wszelkimi innymi technikami znanymi nauczycielowi, a mającymi na celu poprawę stanu zdrowia osoby poddawanej zabiegom Reiki. Inne zmiany wprowadzane przez tych nauczycieli Reiki polegają na zwiększeniu ilości symboli lub znacznym zmniejszeniu kosztów ponoszonych przez adeptów za inicjację, a niekiedy wręcz zupełnym ich wyeliminowaniu. Jednym z systemów, który w pełni kultywuje tradycję i instrukcje nauczania Reiki opracowane przez dr Usui jest system Usui Shiki Ryoho.

Należy zaznaczyć, że terminu "mistrz Reiki" używa się nie w znaczeniu "mistrz duchowy" a raczej "mistrz-rzemieślnik" czyli po prostu nauczyciel. Reiki nie jest bowiem religią ani formą kultu, a mistrz nie wymaga od ucznia podporządkowania czy uznania swojej duchowej wyższości. Jego rola sprowadza się do samego aktu inicjacji, przekazania wiedzy teoretycznej, a następnie nauczenia i przećwiczenia odpowiednich technik.

Od ucznia zależy ile inicjacji zechce przejść, jednak doradza się ukończenie drugiego kursu zanim zacznie się przeprowadzać zabiegi na innych. Pierwszy stopień uznawany jest bowiem za pewien wstęp, który pozwala uczniowi oswoić się z nowymi możliwościami i uporządkować własne zdrowie zanim zabierze się za zdrowie innych. Zdaniem jednak niektórych praktyków inicjacja w kolejne stopnie i symbole nie jest w ogóle potrzebna ze względu na rosnące (wskutek praktykowania metody) możliwości inicjowanego.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Reiki